Podstawy podstaw, czyli dbanie o siebie

Twoje ciało, emocje, rytm biologiczny i napięcia tworzą jeden, zintegrowany system.
Nie da się wspierać psychiki, jeśli systematycznie pomijasz podstawowe potrzeby organizmu.

Nie chodzi o ideał, ale o uczciwe spojrzenie na to, co naprawdę Ci służy.
Ten tekst nie jest zbiorem porad, tylko przypomnieniem o tym, co działa razem – i wzajemnie się wzmacnia.

1. Sen

Sen to fundament zdrowia psychicznego i fizycznego. Dorosły człowiek potrzebuje średnio 7–9 godzin snu.
Brak snu osłabia odporność psychiczną, wpływa na nastrój, koncentrację i nasila lęk. Liczy się nie tylko ilość, ale też jakość snu.

Co pomaga zasnąć?

wywietrzone pomieszczenie,
brak ekranów przynajmniej 30 minut przed snem,
maksymalne przyciemnienie (maski na oczy, zasłony),
powtarzalna wieczorna rutyna.

A jeśli śpisz w kawałkach, np. przez dziecko?

To przejściowe – sen niemowlęcia w końcu się stabilizuje.
Odpuść mniej pilne zadania – pranie i porządki mogą poczekać.
Drzemki, nawet 15–20 minut, mogą zdziałać cuda.
Nie złość się na siebie, jeśli nie możesz zasnąć – sam odpoczynek też działa.

2. Odżywianie

Jedzenie wpływa na pracę układu nerwowego.
Nie chodzi o dietę idealną, ale o regularne, odżywcze posiłki. Głodówki, napady jedzenia i obsesje wokół kalorii tylko rozregulowują organizm.

Jedz regularnie.
Nie pomijaj posiłków.
Nie bój się jedzenia – Twoje ciało potrzebuje energii, żeby działać.

3. Alkohol i inne używki

Alkohol chwilowo wycisza, ale na dłuższą metę pogłębia problemy ze snem, napięciem i regulacją emocji. To złudna ulga, która często prowadzi do błędnego koła.

Po alkoholu sen jest płytszy i mniej regenerujący.
Częste „małe dawki” mogą prowadzić do uzależnienia.
Granica między „to mnie uspokaja” a „nie zasnę bez” jest cienka.

4. Kawa

Nie trzeba z niej rezygnować, ale warto obserwować, jak wpływa na Twój organizm.

Kofeina:

pobudza układ współczulny,
może nasilać objawy lęku (kołatanie serca, napięcie),
utrudnia zasypianie – zwłaszcza spożywana po południu.

Jeśli czujesz po kawie większy niepokój – spróbuj ograniczyć.
Obserwuj siebie, nie podążaj ślepo za „normą”.

5. Stres – redukcja, nie eliminacja

Nie da się całkowicie usunąć stresu. Można jednak ograniczyć jego skutki:

rób przerwy – nawet krótkie,
oddychaj świadomie – wdech przez nos, powolny wydech przez usta,
ucz się mówić „nie” i nie tłumaczyć się z odpoczynku.

6. Ruch

Nie trzeba trenować maratonów. 20 minut spaceru dziennie, joga, pielenie ogrodu – to też forma ruchu.
Aktywność fizyczna reguluje emocje, sen, napięcie.

Ruch obniża kortyzol.
Wspiera rytm dobowy.
Wzmacnia poczucie wpływu i sprawczości.

7. Czas dla siebie… i dla lęku

Czasem warto zatrzymać się i zauważyć, co naprawdę czujesz.
Nie zawsze trzeba uciekać w rozmowy, seriale, scrollowanie.

Zatrzymaj się na chwilę.
Zauważ, co się w Tobie dzieje.
Zrób coś tylko dla siebie – nawet drobiazg.

👉 Zobacz też: art. 28 Dlaczego pisanie działa

8. Oddech

To narzędzie, które masz zawsze przy sobie. Gdy czujesz napięcie:

zatrzymaj się,
wdech przez nos, zatrzymaj,
wydech przez usta, powoli.

To nie magiczna technika – to komunikat dla ciała: jesteś bezpieczna_y.

👉 Zobacz też: art. 9 Oddech

9. Wszystko inne, co też jest ważne

Relacje – potrzebujesz kogoś, komu możesz zaufać.
Zmniejszenie oczekiwań – nie musisz być idealna_y.
Rezygnacja z perfekcji – nie wszystko musi być zgodne z Instagramem.

Zakończenie

Dbanie o siebie to nie moda, to konieczność.
Nie musisz być w tym idealna_y. Wystarczy, że zaczniesz zauważać, co Ci służy, a co osłabia.

Prawdziwa troska nie polega na dopasowaniu się do wzorców, ale na uczciwej relacji z własnym ciałem i emocjami.

To nie jest luksus. To baza.

Single post